De meest uiteenlopende berichten gaan de ronde omtrent zilveren bestek. Helaas kunnen we geen enkel wetenschappelijk bewijs vinden omtrent de juistheid van deze beweringen. Lees hieronder de meningen die de ronde doen over de gezondheid van zilver.
Zilver bestek is gezond. Immers: zilver heeft een bacteriedodende werking. Verkeerde bacteriën worden door het zilver gedood en komen dan het lichaam niet binnen. Het is wetenschappelijk aangetoond dat zilver bepaalde bacteriën doodt. Daarvoor is een minimale contact periode nodig. Ook moet alle vloeistof in contact zijn geweest met het zilver. Als je pap eet uit een zilveren kom, dan is niet alle pap in contact geweest met het zilver. Als je water drinkt uit een zilveren beker, dan kan het zijn dat er bacteriën zijn gedood door het zilver; maar de vraag blijft dan: hoeveel bacteriën zijn er nog over en hoe lang moet dat water in de zilveren beker staan?
Zilver bestek is ongezond. Als je veel met zilveren bestek eet, dan slijt er steeds een klein beetje zilver van de lepels en de vorken en dat zilver hoopt zich op in het lichaam. Na verloop van tijd wordt dat zoveel dat je huid zelfs blauw gaat kleuren. Het Nederlandse begrip “blauw bloed” dat staat voor de adeldom die met zilveren bestek eet, komt daaruit voort. Ook voor de ongezondheid is er geen enkel wetenschappelijk bewijs te vinden. Ik reken vele adellijke personen tot mijn klantenkring en ik heb nog nooit iemand met een blauwe huid gezien. Wat mij betreft is dit een broodje-aap verhaal.
Zilver heeft uitstraling. Bij veel adellijke families, waarin de tradities reeds vele generaties worden doorgegeven, is het gewoon vanzelfsprekend om te eten met zilver bestek. Misschien ligt er in de keukenlade RVS bestek voor dagelijks gebruik. Maar als er gasten zijn dan komt er zilver op tafel. Het mooiste is dan een zilveren bestek dat al generaties lang meegaat. Bij zo’n bestek zijn er altijd een paar missende delen vervangen. Soms zijn de tanden van een of twee vorken niet meer helemaal recht. Maar het is wél het zilveren familiebestek dat reeds generaties lang in de familie is. Je bent niet te gast bij een persoon, maar je bent te gast bij een telg uit een geslacht. En kijk dan nog maar een keer of ze werkelijk een blauwe huid hebben.